Γιατί χρησιμοποιούμε συνεχώς 9600 bits ανά δευτερόλεπτο για να επικοινωνούμε με τις συσκευές; Υπάρχει ένας τεράστιος αριθμός συστημάτων που βασίζονται στην ασύγχρσονη σειριακή. Γιατί καταλήγουμε να χρησιμοποιούμε 9600, αντί 10.000, ή ίσως 8192 (2 13 ) bps; Αποδεικνύεται ότι χρησιμοποιούμε 9600 bps λόγω του χρόνου αντίδρασης των μικροφώνων άνθρακα.

Επιστροφή στα πρώιμα χρόνια της πληροφορικής: Για να συνδέσετουμε τον υπολογιστή μας σε μια τηλεφωνική γραμμή, χρειαζόμαστε έναν ακουστικό συζεύκτη!

Αυτός ο συζεύκτης έχει τα ίδια κομμάτια όπως το ακουστικό, μόνο από την ανάποδη. Το τμήμα του μικροφώνου του ακουστικού παίρνει ήχους από το ηχείο στη βάση και το ακουστικό εκπέμπει ήχους σε ένα μικρόφωνο στη βάση του.

Μόλις ο υπολογιστής αρχίσει να βγάζει τον περίεργο ήχο της σύνδεσης, τότε θα είναι δυνατή η μετάδοση των δεδομένων. Αλλά, για όσους από εμάς θυμόμαστε τις τηλεφωνικές γραμμές, ο ήχος ήταν συχνά γεμάτη με παράσιτα. Οι υπολογιστές είχαν παρόμοια προβλήματα:

Τα 110 και 300 baud επελέγησαν λόγω του ότι τα δύο μόντεμ προορίζονταν να χρησιμοποιηθούν πάνω από σύρμα χαλκού στις τηλεφωνικές γραμμές. Η χειρότερη περίπτωση για την ακουστική μιλώντας σε μικρόφωνα άνθρακα είναι κάπου γύρω στα 300 baud.

Τα μικρόφωνα είχαν σχεδιαστεί για την ανθρώπινη συνομιλία στη δεκαετία του 1950 και του '60 και δεν ήταν σε θέση να αντιδράσουν γρηγορότερα από 300 φορές το δευτερόλεπτο, περιορίζοντας έτσι την αξιόπιστη μετάβαση σε 300, στο δεύτερο σήμα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι τα 300 baud δεν είναι 300 bps οφείλεται σε διαφορετικές μεθόδους κωδικοποίησης.